Op de verkeerde plek op het verkeerde moment

48 uur na de zwaarste aardbeving van NZ ooit…

00:01 uur (14-11-2016)
Het was iets na middernacht. We lagen al heerlijk te slapen in onze campervan op een gratis camping zo’n 30 kilometer ten noorden van de stad Kaikoura. Afgezonderd van de steden zijn vaak de mooiste plekjes om te overnachten. Weinig faciliteiten, maar vaak midden in de prachtige natuur. Op deze camping hadden onze telefoons geen mobiele dekking, maar dat was tot dan toe geen enkel probleem. We genoten van een mooi uitzicht op de zee, met aan onze achterzijde een steile bergwand.

00:02 uur (14-11-2016)
Plots werden uit onze slaap gehaald, doordat onze camper flink aan het schudden was. Eerst dachten we dat iemand tegen onze camper aan het duwen was, maar de trillingen waren veel heftiger dan menselijke kracht. Vrijwel direct concludeerden we dat dit een aardbeving moest zijn.
De angst sloeg toe…

Adrenaline pompte zich in ons lichaam en overleven werd onze hoogste prioriteit.
Alles trilde, gordijnen vlogen heen en weer. Koffiekopjes vlogen van ons aanrecht naar de wasbak. Een afstand van minstens een halve meter.

00:04 uur (14-11-2016)
De trillingen stopten niet, maar voordat we de camper konden verlaten moesten we ons eerst warm aankleden. Temperaturen lopen ’s nachts terug naar een graad of tien. Met de gedachte dat we misschien niet meer terug naar onze camper konden, pakten we ons paspoort en bankpassen en probeerden we de camperdeur te openen. Shit, waar is de sleutel… De sleutel was tijdens de aardbeving gevallen en lag tussen de rotzooi ergens op de grond.

00:05 uur (14-11-2016)
Eindelijk stonden we buiten, als een van de eerste op de camping. De grond onder onze voeten trilde nog heftig. Wat is er gebeurd?
Achter ons hoorden we rotsen van de berg vallen. Het was volle maan, dus de berg was enigszins verlicht door het maanlicht. Een andere gast op de camping kwam naar ons toe en vroeg wat er gebeurt was. Het onwaarschijnlijke was waar. We waren getuige van een zware aardbeving in Nieuw Zeeland.

00:08 uur (14-11-2016)
Uit veiligheid besloten we onze camper te verplaatsen in de richting van de weg. We stonden namelijk op enkele meters van de steile rotswand geparkeerd. En de overlevingsdrang dwong me om vooraan te moeten staan met de camper. Dan zouden we in geval van nood als eerste weg zijn…

00:10 uur (14-11-2016)
Onze kampeerburen waren nog niet uit hun bus en we hebben ze even duidelijk gemaakt dat ze zo snel mogelijk moesten verplaatsen naar een veiligere plek. De grond trilden nog flink na en bij iedere naschok kwamen er meer rotsen naar beneden vallen.

00:12 uur (14-11-2016)
Alarmnummer bellen. Shit! Geen bereik. Dat wist ik eigenlijk al, maar ik hoopte toch nog ergens een signaal te kunnen oppikken.

00:13 uur (14-11-2016)
Een voorbijrijdende trucker stopte bij onze camping. Hij reed met een dubbele tankwagen aan melk toen de aardbeving plaatsvond. Hij gaf aan dat de weg waar hij op reed kapot was door scheuren in het wegdek en brokstukken overal. Het was beter om te wachten tot het daglicht, om weer de weg op te gaan.

00:15 uur (14-11-2016)
Alle campinggasten hadden zich bij elkaar verzameld. Auto’s werden in een rijtje geparkeerd zodat we als karavaan zouden kunnen vertrekken wanneer dat nodig was. Niemand was gewond gelukkig. In totaal waren we met 21 campinggasten. Perplex van de gebeurtenissen stonden we midden in de nacht bij elkaar, zonder enig idee hoe groot het probleem was, waar we later mee te kampen kregen. De trucker woonden al 30 jaar in Nieuw Zeeland en dacht dat deze aardbeving er eentje was van rond de 5 op de schaal van Richter.

00:30 uur (14-11-2016)
Een kwartier trillen op onze benen verstreek en we werden weer opgeschrikt door een heftige naschok. Eén van de campinggasten viel flauw toen ze werd bevangen door angst.

00:35 uur (14-11-2016)
Tsunami gevaar spookten door onze gedachte. We luisterde met een gespitst oor naar de zee, maar die bleef stabiel golven. Dat leek op dat moment veilig.

00:40 uur (14-11-2016)
We dachten na wat het beste plan zou zijn, zodra de zon zou opkomen. Het leek ons het beste zo vroeg mogelijk te vertrekken in de richting van Blenheim. Een klein stadje waar we WiFi zouden hebben en naar het thuisfront konden bellen om te melden dat we veilig waren.

01:25 uur (14-11-2016)
Na wat gebabbel buiten met de andere kampeerders werd het koud en we besloten terug in de camper te gaan. Slapen zou lastig worden met al die trillingen en naschokken.

01:30 uur (14-11-2016)
Niels viel in slaap…

06:00 uur (14-11-2016)
De trucker vertrok met zijn vrachtwagen combinatie in de richting van Blenheim. Deze gedachte was positief, want als hij die kant op kan, dan kunnen wij dat ook.

06:13 uur (14-11-2016)
Ellen was de hele nacht wakker gebleven. Ik (Niels) had dus nog wel even kunnen slapen. Maar slapen is voor mij meestal geen probleem. Ongeacht de omstandigheden.

06:15 uur (14-11-2016)
Een man met een quad kwam naar ons toe. Het bleek de eigenaar van een betaalde camping ongeveer 500 meter verderop de weg. Hij gaf aan dat wegen waren geblokt door vallende rotsen en dat we beter naar zijn camping konden komen, omdat daar meer faciliteiten waren.

06:25 uur (14-11-2016)
De karavaan met campers en auto’s vertrok in de richting van de andere camping.
Het daglicht maakte de ravage die vannacht had plaatsgevonden zichtbaar. De weg waar we vandaan kwamen was volledig onzichtbaar geworden door een grote aardverschuiving vanuit de bergen.
De spoorlijn was op sommige stukken een meter opgeschoven en had rare vormen aangenomen.
Brokstukken over de weg heen en barsten in het wegdek.
Eenmaal aangekomen op de andere camping kwam het besef dat we geen kant op konden. Beide toegangswegen waren volledig geblokt door puin en aardverschuivingen.
En nog steeds geen mobiel bereik.
We zaten vast en wisten niet hoelang we hier nog moesten blijven…

09:30 uur (14-11-2016)
De tijd verstreek langzaam. Hoe erg zou het zijn? De stroom was uitgevallen, dus we konden niks opladen. Gelukkig vond de eigenaar van de camping een oude radio met antenne en batterijen. Hiermee konden we naar de nieuwsuitzending luisteren en hoorden we over de kracht van deze aardbeving. De krachtigste aardbeving die Nieuw Zeeland ooit heeft gehad. 7.8 op de schaal van Richter. Waar zijn we in beland?

10:45 uur (14-11-2016)
De eigenaar van de camping stelde voor om beschikbaar voedsel samen te delen. Met een gasbarbecue werd er een simpele lunch gemaakt met de middelen die voorhanden waren.
De vrouw had zelf nog een wagonlading rivierkreeft (a 100 euro per kilo) in haar koelkast en die kon ze nooit lang goedhouden zonder stroom.
We zagen helikopters en vliegtuigen regelmatig boven ons heen en weer vliegen, dus ze moesten ons gezien hebben. Helaas was er nog geen geland, dus hoelang we nog moesten blijven bleef onduidelijk. We hielden rekening met minimaal een week, gezien de slechte conditie van de weg.

11:57 uur (14-11-2016)
Eindelijk landde er een helikopter bij onze camping. Iedereen was binnen no time bij de heli en twee mannen kwamen er uit om ons te informeren. “De weg tot aan Christchurch is onbegaanbaar, ook de weg in de richting van Blenheim heeft veel schade geleden en daar kan voorlopig geen gebruik van worden gemaakt. Jullie worden geëvacueerd, maar dat gaat waarschijnlijk nog wel een dag of drie duren.”

13:25 uur (14-11-2016)
Een tweede helikopter landde bij onze camping. De man in de heli gaf ons twee simpele tips. “Als er een naschok was moesten we eerst weg van de hoge rotsen. Om vervolgens hoger gelegen land op te zoeken voor een mogelijke tsunami.”
Dat laatste was onmogelijk, omdat de rotswand stijl omhoog liep en we geen kant op konden. Maar bedankt voor de tip.

16:30 uur (14-11-2016)
Na een korte powernap naderde een derde helikopter onze camping. Deze kwam met het nieuws dat er slecht weer op komst was voor morgen en dat we zo snel mogelijk van die plek geëvacueerd moesten worden, voordat regenbuien zouden zorgen voor nog meer aardverschuivingen.
Daarnaast had hij goed nieuws en had hij de mogelijkheid om alvast vier mensen mee te nemen naar een veiliger gebied, waar we zouden worden opgevangen. In de camper pakten we snel onze backpacks en vulden ze met onze persoonlijke spullen. Onze geliefde camper bleef achter...

16:34 uur (14-11-2016)
“Off we Go!” Binnen vijf minuten zaten we in de eerste helikopter naar een veiligere plek.
Terug naar de beschaving en naar contact met het thuisfront.

16:59 uur (14-11-2016)
Na een turbulente tocht van 25 minuten kwamen we aan in het dorpje Ward. Een gehucht van 3,5 straat en zonder mobiel bereik. Dat was balen. We liepen alle kanten op om bereik te vangen, maar tevergeefs.
We schreven ons in bij een lokale politieman en we werden goed verzorgd met eten en drinken zoveel we wilden. Tosti’s, brownies en andere lekkernijen stonden voor ons klaar. Nu was het wachten op het rode kruis en de andere campinggasten, zodat we met z’n allen naar Blenheim gebracht konden worden.

17:30 uur (14-11-2016)
De BBQ gaat aan. Nieuw Zeeland staat bekend om hun liefhebberij voor vlees. Het liefst van de grillplaat. Dus de biefstukken werden aangeleverd en er werd gebakken alsof we een week niet gegeten hadden.

18:00 uur (14-11-2016)
Eindelijk bereik. Toch nog een beetje liefde voor het Vodafone netwerk hier in Nieuw Zeeland.
06:00 uur ’s morgens in Nederland, toch maar proberen of er iemand opneemt.
Gelukkig met Roy en Fanny even contact gehad. “We zijn veilig!”. Later ook met onze beide ouders gesproken gelukkig.

18:56 uur (14-11-2016)
Eindelijk een tweede helikopter met vier mensen die geëvacueerd zijn vanuit onze camping.

20:15 uur (14-11-2016)
De laatste helikopter met mensen van onze camping is binnen. Snel daarna werden we naar een legertruck geleid die om de hoek van het dorpshuis stond. Alle 21 in de truck en op naar Blenheim.

21:00 uur (14-11-2016)
Aankomst bij de iSite van Blenheim. Hier stond een lokale cameraploeg klaar om ons te filmen en interviewen. Al hadden wij daar persoonlijk niet zo'n behoefte aan...
Vanuit de iSite konden we een accommodatie boeken en werden door dezelfde legertruck op gewenste locatie afgezet.

21:05 uur (14-11-2016)
Schoenen uit en naar bed. Gesloopt van de heftigste dag uit ons leven.
Geschokt over de gebeurtenissen. Maar bovenal blij dat we dit hebben overleefd!

Dank aan alle hulpverleners die ons hebben geholpen. Zoveel gastvrijheid hadden we niet durven wensen.

Aangezien alle wegen rondom Blenheim zijn afgesloten, hebben we inmiddels een vlucht vanuit hier naar Christchurch geboekt voor overmorgen. Daar kunnen we namelijk direct een vervangende camper ophalen bij verhuurbedrijf Apollo. Ongelofelijk snel geregeld allemaal.

Iedereen ontzettend bedankt voor jullie bezorgdheid. Gelukkig zijn we er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. En we komen ooit weer samen naar huis. Beloofd is beloofd.


Groeten
Niels & Ellen

Landen Hongkong - Maleisië - Indonesië - Nieuw Zeeland
Reisdagen: 14-07-2016 t/m 15-11-2016 (124 dagen)